Dr n. med. Wojciech Rogowski

Specjalista chirurg urolog

Rak gruczołu krokowego jest najczęstszym nowotworem urologicznym u mężczyzn w Polsce, a spośród wszystkich nowotworów zajmuje trzecie miejsce co do częstości występowania. Choć głównie dotyczy mężczyzn po 65 roku życia, coraz więcej zachorowań notuje się wśród osób młodszych. Najważniejszymi czynnikami ryzyka zachorowania na raka gruczołu krokowego są: wiek, rodzinne występowanie tego nowotworu, rasa i nawyki żywieniowe. Gruczoł krokowy wytwarza swoisty antygen – PSA, którego stężenie w surowicy krwi zwiększa się w przypadku nowotworu stercza, w łagodnym przeroście (BPH), w stanach zapalnych. PSA uważany jest za marker raka gruczołu krokowego. Zwiększenie jego poziomu w surowicy krwi wyprzedza pojawienie się objawów raka stercza, służy więc ocenie ryzyka istnienia choroby wśród zdrowych mężczyzn. Uważa się, że stężenie PSA w surowicy krwi powinno być oceniane raz w roku u wszystkich mężczyzn po 50 roku życia, a w przypadku rodzinnego występowania tego nowotworu, po 40 roku życia. Wcześnie wykryty nowotwór gruczołu krokowego, wtedy gdy choroba jest ograniczona do stercza, daje duże szanse na pełne wyleczenie. Przeprowadzanie badań profilaktycznych wśród zdrowych mężczyzn pozwala na wykrycie osób chorych wtedy, gdy nie mają jeszcze objawów choroby nowotworowej. Na profilaktykę składa się oznaczenie poziomu PSA w surowicy krwi, badanie stercza palcem przez odbytnicę (DRE) oraz przezodbytnicza ultrasonografia (TRUS). W razie wątpliwości wykonuje się pod kontrolą usg biopsję gruboigłową gruczołu krokowego, która pozwala na histopatologiczną (mikroskopową) ocenę pobranej tkanki.